ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΡΘΟΥΝ

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε


Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε


Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν


Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν


Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα


Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα.


ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

-------------------------------------------------
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ
ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ
ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΙΧΟΥΣ.
-------------------------------------------------

ΣΦ.: Στις δεκαετίες του ’60 και του 70, οι γενιές των -αριστερών κυρίως- Ελλήνων καλλιτεχνών και διανοούμενων, όντας σφυρηλατημένοι από τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εποχής τους, έφεραν νέες ιδέες και σφράγισαν μια ολόκληρη εποχή. Τι γίνεται σήμερα με τα καινούργια δεδομένα;
Δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχουν αξιοπρόσεκτες δυνάμεις σε όλους τους χώρους. Πιθανόν, όχι τόσο ισχυρές όπως ήταν στη δεκαετία του ’60 ή και πριν απ’ αυτήν. Μεγέθη όπως αυτό του Σεφέρη δεν έχουν εμφανιστεί ξανά. Όλα αυτά, όμως, πρέπει να τα δει κανείς σφαιρικά. Η γενιά του ’60 ήταν από δημιουργούς που είχαν ζήσει την Κατοχή, το φασισμό, τον Εμφύλιο, την πείνα, την εξαθλίωση. Όλα αυτά ήταν ένα υλικό μέσα τους, καυτό σαν ποτάμι. Μοιραία βγήκε.
Τώρα τα παιδιά έχουν άλλα προβλήματα. Έχουν φοβερή μοναξιά. Η τεχνολογία και οι εταιρείες που κερδοσκοπούν επιτείνουν τη μοναξιά αυτή. Τ’ ακουστικά στ’ αυτιά όταν περπατάς στο δρόμο, το κινητό τηλέφωνο, το DVD που σε λίγο θα καταργήσει το σινεμά.
Αλλά υπάρχουν και σήμερα δυνάμεις. Κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος μεγάλος, μιλάμε για δυσαναπλήρωτο κενό. Σκεφτείτε, ο Όμηρος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, μεγάλες κι αξεπέραστες στον πλανήτη μορφές. Η Ελλάδα γεννάει σπουδαίους ανθρώπους! Τι ήταν ο Χρυσός Αιώνας; Τριάντα χρόνια στα οποία συμπέσανε μεγάλα μυαλά! Ο Αισχύλος, ο Αριστοφάνης, ο οραματιστής Περικλής, ο Θουκυδίδης, ο Αλκιβιάδης περπατούσαν σ’ αυτήν εδώ τη γειτονιά! Ίδιες παρέες, ίδιες γυναίκες! Στη δεκαετία του ’60, οι καιροί διαμόρφωσαν ένα Θεοδωράκη, ένα Χατζιδάκι, έναν Ξαρχάκο, ένα Μαρκόπουλο, ένα Μούτση κ.ά. Ήταν, όμως, ένα παγκόσμιο ρεύμα. Τότε βγήκαν στην Αγγλία και οι Beatles. Θα έρθουν νέοι άνθρωποι που θα δημιουργήσουν καινούργια πράγματα.

---------------------
Το παραπάνω απόσπασμα
είναι τμήμα συνέντευξης
που βρήκαμε ΕΔΩ
---------------------